De geschiedenis van bananen

 

Surinaams eten Venray Vegetarische bananen – Het verhaal van bananen

Het verhaal van de banaan is zelfs voor westerlingen bijzonder interessant. Ze staan immers bekend als vruchten. Ze komen van een boom die oorspronkelijk uit China komt, maar later is hij geëxporteerd naar India, waar hij populair werd als een geweldige manier om water te besparen. In feite vind je deze vrucht overal ter wereld, omdat hij ondanks zijn kleine formaat vrij duurzaam is. Hij is zoet en smaakt een beetje naar komkommer. Het wordt ook wel de vruchtbaarheidsvrucht genoemd en hoort bij Surinaams eten.

De weegbree of banaan ontleent zijn naam aan het Arabisch (betekent verwijderd van warmte en bevroren) en dient als een goede bron van een verscheidenheid aan voedingsstoffen. Het is de enige vrucht van de bessenstruik. Hij draagt het hele jaar door in trossen van gemiddelde grootte. Het vruchtvlees is vrij droog en niet te zacht; daarom is het iets minder zoet dan andere vruchten. Het buitenste vruchtvlees is tamelijk taai en wordt gebruikt voor het maken van soep en als vulling. Het binnenste vruchtvlees is te taai voor dit doel, dus wordt het binnenste gegeten.

De bakbanaan wordt ook wel aubergine genoemd en wordt ook wel gepureerde groente genoemd. Het favoriete voedingsmiddel van de banaan is de weegbree of de banaan. Vroeger stond de banaan bekend als het brood en noemden de mensen het de verzamelplaats voor het verzamelen en barsten van afval.

Hij is vergeleken met de tomaat en andere vruchten en wordt ook wel vergeleken met aubergines en aardappelen. De dikte van de schil geeft aan dat hij met veel schijfjes moet worden geconsumeerd. Bananen zijn een belangrijke bron van kalium, vitamine B6 en fosfor. De zachtste bananen worden “banaan” of “dwergbanaan” genoemd en worden zo geplukt dat ze rijp zijn op het ogenblik van de oogst. De vrucht is volledig ontwikkeld maar van binnen nog groen. De schil is dik en hard. Het vruchtvlees is een van de dikste bananensoorten die men kent. Het product van de oogst van de bananen is vezelig en het resultaat van een grondige vertering.

Zaden van de bananenplant worden over de hele wereld geproduceerd en zijn genetisch identiek, ongeacht de manier waarop ze worden gebruikt of het product dat ze voortbrengen. De oorsprong van de genen is afkomstig van de zeeorchidee en hoeft niet aan de groente te worden verbonden. De zeeorchidee maakt deel uit van de muntfamilie en produceert de olieachtige knoppen die katjes worden genoemd. De bananenplant produceert trossen of “handen” van 10 tot 25 vruchten. Hiervan worden de bananen geoogst en onmiddellijk in bananenbladeren gewikkeld die bekend staan als de “handen”. De trossen worden vervolgens vastgemaakt om de bananen later aan de bananenaren vast te maken.

De eerste stap in het proces van de bananenteelt is het selecteren van bananen van goede kwaliteit. Dit is belangrijk vanuit het oogpunt van de veiligheid van de consument. Eenmaal geplukt, worden de bananen onmiddellijk gewassen en nog eens gewassen en vervolgens in kleinere stukken gehakt. De afzonderlijke vruchten worden vervolgens industrieel verwerkt, zongedroogd en gedroogd. De gedroogde vruchten worden verpakt in zakken van verschillende grootte. Voor het verpakken in zakken wordt gebruik gemaakt van een speciaal daarvoor vervaardigde machine, een zogenaamde “bananenpers”. Deze machine is in staat de bananen tot een zeer fijne dikte samen te persen.

Het eindresultaat van het zongedroogde proces is een reeks afgeronde, goed gevormde bananen. De bananen zijn vaak voorzien van een wasachtige beschermlaag om ze te beschermen tegen vocht en capsaïcine. Bovendien worden ze vaak ingewikkeld gesneden om het uiterlijk van het dier op het etiket te geven.

De productie van bananen van industriële kwaliteit is sterk ontwikkeld en vergt een proces van onderzoek en ontwikkeling. Het proces houdt in dat veel ananassen aan de groeiende bananenplant worden gevoerd. De wetenschappers zorgen ervoor dat de planten in de toekomst genetisch worden gewijzigd om de nodige hormonen te produceren.

De inhoud van de bananendarm is zeer belangrijk. Deze bevat vooral water, voeding, vetten en eiwitten. De koolhydraten van de banaan worden toegevoerd aan het zich ontwikkelende vlezige weefsel binnenin de banaan. Wanneer de vruchten worden geplukt, worden de eerste en tweede bananen naar de fabriek gebracht. Daar worden ze in schillen verpakt en aan de projectoren gegeven die ze zullen vormen tot de verscheidenheid aan bananen die wij eten. De bananen die momenteel op de productielijn gaan, worden de “bananen-vruchtvlees”-variëteiten genoemd.

De derde variëteit van de banaan is de “banana smoothie”, het is een kleinere banaan die ongeveer een derde van zijn volledige grootte is. De bananen die worden geëxporteerd, worden de “Latijnse” variëteit genoemd. Zij worden alleen in Midden-Amerika geteeld. De laatste drie variëteiten die worden ontwikkeld zijn de “banana big beautiful” en de “banana popular”. De grote rijpe’ worden gehouden voor de export naar Amerika en de kleine worden geteeld voor de plaatselijke consumptie.

You might also like